Εξώδικη δήλωση κατά του δημοσιογράφου Αντώνη Πανούτσου απέστειλε ο κ. Αλέξης Κούγιας, μετά από δημοσίευμα στην εφημερίδα «SportDay». Σε αυτήν γίνονται πολλές αναφορές και στην ομάδα του Άρη. Η εξώδικος δήλωση του γνωστού ποινικολόγου:
«ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ
ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΔΗΛΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Αλεξίου Κούγια του Χρήστου, Δικηγόρου, κατοίκου Αθηνών, λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας, αρ. 55
ΠΡΟΣ
Αντώνιο Πανούτσο, δημοσιογράφο της αθλητικής εφημερίδας SPORTDAY, κάτοικο Καλλιθέας Αττικής, οδός Δαβάκη, αρ. 58
Σε σημερινό ολοσέλιδο δημοσίευμά σου στην εφημερίδα SPORTDAY χρησιμοποιείς ψευδείς, ιταμούς και ειρωνικούς ισχυρισμούς για εμένα, με σκοπό να με συκοφαντήσεις και να με γελοιοποιήσεις, σε κάθε δε περίπτωση να με δυσφημήσεις.
Ψεύδεσαι όταν δημοσιοποιείς ότι δήθεν ήμουν Πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ για επτά ημέρες, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι υπήρξα Πρόεδρος από το Μάιο του 1997 μέχρι το Φεβρουάριο του 1998, όταν και η ΑΕΚ επωλήθη από το μεγαλομέτοχό της Τροχανά στην ENIC. Σε αυτό το χρονικό διάστημα η ΑΕΚ ήταν πρώτη και αήττητη στην Ελλάδα και είχε έξι νίκες στην Ευρώπη, παρά το ότι ήταν τα χρόνια της κυριαρχίας του Σωκράτη Κόκκαλη και του Θωμά Μητρόπουλου. Μεταξύ των νικών ήταν και η εκτός έδρας νίκη της στο Ολυμπιακό Στάδιο επί της αγαπημένης σου ομάδας, του Ολυμπιακού Πειραιώς, παρά τη σκανδαλώδη διαιτησία του διαιτητή της «παράγκας» Κεχαγιά, με τέταρτο διαιτητή τον Τεδεκέλη, ο οποίος και με απέβαλε, γιατί πανηγύρισα από τον πάγκο της ΑΕΚ το γκολ του Ντέμη Νικολαΐδη και γιατί διαμαρτυρήθηκα στις προκλητικές αποφάσεις του Κεχαγιά που έκανε τα πάντα, για να ισοφαρίσει ο Ολυμπιακός.
Επί προεδρίας μου η ΑΕΚ δεν απέκτησε μόνο τον Αλέξη και τον Κεφαλά, όπως ψευδώς αναφέρεις, αλλά κέρδισε στα δικαστήρια τον Κατσαβό από τον Ολυμπιακό και απέκτησε τον Καλλιτζάκη και τον Ντόμπος. Συγχρόνως κράτησε τόσο τον Σαβέφσκι όσο και τον Ντέμη Νικολαΐδη, αλλά και το Χρήστο Κωστή, για τον οποίο η Μπαρτσελόνα έδινε 500 εκατομμύρια δραχμές. Για να αποκτηθούν αυτοί οι παίκτες και για να παραμείνουν οι υπόλοιποι, διέθεσα 120 εκατομμύρια δραχμές, τα οποία χάρισα στην ΑΕΚ επί εποχής Ψωμιάδη.
Όσον αφορά στο ειρωνικό σου σχόλιο, ότι αν γίνω Πρόεδρος του ΑΡΗ, ο ΑΡΗΣ θα πάρει το πρωτάθλημα της «ηθικής λίγκας», αλλά στο κανονικό πρωτάθλημα θα είναι τελευταίος, θέλω να σου υπενθυμίσω ότι επί της συνιδιοκτησίας μου ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης έχασε δύο φορές το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό του Βαρδινογιάννη για έναν πόντο, βγήκε τρεις φορές στην Ευρώπη, δεν πούλησε ποτέ κανέναν από τους μεγάλους παίκτες που είχε, εκτός από τον Κωφίδη, στις δε ομάδες που ήμουν ιδιοκτήτης και είμαι ιδιοκτήτης, δηλαδή τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ και την ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ, ο μεν ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ βρισκόταν στη Δ΄ Εθνική, όταν τον αγόρασα το 2004 με 12 εκατομμύρια ευρώ χρέη, κατέκτησε τα πρωταθλήματα της Δ΄ και της Γ΄ Εθνικής και τα δύο τελευταία χρόνια 2007-2008 έχασε την άνοδο στη Super League για ένα βαθμό, ενώ συγχρόνως εξυγιάνθηκε οικονομικά μη οφείλοντας ούτε ένα ευρώ και, όταν τον πούλησα το 2008, είχε και ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα όπως το παρέδωσα.
Τη δε ΠΑΕ ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ την αγόρασα τον Ιανουάριο 2009 με χρέη τριάμισι εκατομμύρια ευρώ, ενώ αγωνιζόταν στη Γ΄ Εθνική, με 46 προσφυγές και χρέη σε ΙΚΑ και ΔΟΥ ενός και ενός εκατομμυρίου ευρώ και σήμερα την παραδίδω με χρέη στο ΙΚΑ και στη ΔΟΥ περί τα 350.000 ευρώ ρυθμισμένα, χωρίς καμία προσφυγή, με ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο, το οποίο είναι υπό κατασκευή, με τρεις παίκτες στις Εθνικές Ομάδες και όταν τα δύο προηγούμενα χρόνια οι σκανδαλώδεις αποφάσεις των διαιτητών τής στέρησαν την άνοδο υπέρ του Πλατανιά και υπέρ των ομάδων της νέας «παράγκας», ξεκινώντας πάντα το πρωτάθλημα με μείον βαθμούς.
Λησμόνησα να αναφέρω ότι και οι δύο ομάδες, των οποίων ήμουν ιδιοκτήτης, ο μεν ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ, ενώ ήταν Β΄ Εθνική το 2008, απέκλεισε τον Ολυμπιακό του Ριβάλντο σε διπλούς αγώνες στα ημιτελικά της διοργάνωσης του Κυπέλλου Ελλάδος και αποκλείστηκε τελικά από τη Λάρισα που κατέκτησε εντέλει το Κύπελλο Ελλάδος, η δε ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ την προηγούμενη περίοδο αντιμετώπισε στα ίσια την εργοδότρια ομάδα σου, τον Ολυμπιακό, και θα την απέκλειε, αν ο διαιτητής Δημητρόπουλος δεν έκανε τα γνωστά όργια που όλη η Ελλάδα είδε.
Δεν γνωρίζω αν θα αναλάβω τον ΑΡΗ, αλλά αν έχεις στοιχειώδη ανδρισμό επάνω σου και δεν φοβάσαι μη χάσεις τη δουλειά σου στη SPORTDAY και στη NOVA, ΖΗΤΩ να δημοσιεύσεις τα ως άνω υποχρεωτικώς, αφού τα διασταυρώσεις, ΑΛΛΩΣ ΣΟΥ ΔΗΛΩ ότι θα προσφύγω εις βάρος σου τόσο στα ποινικά όσο και στα πολιτικά Δικαστήρια.
Υστερόγραφο 1: Σε όποια ομάδα έγινα Πρόεδρος και ιδιοκτήτης, όχι απλά με παρακάλεσαν, μου έστρωσαν κόκκινα χαλιά και μου το ζήτησαν από Πρωθυπουργοί μέχρι και οι πιο αγνοί φίλαθλοι.
Υστερόγραφο 2: Αντιλαμβάνομαι ότι θα ήθελες εσύ και τα αφεντικά σου ο ΑΡΗΣ να παραμείνει όπως είναι, να παίρνει δανεικούς από τον Ολυμπιακό και τον Αστέρα Τρίπολης και να φυτοζωεί, αντί να είναι ο περήφανος ΑΡΗΣ του παρελθόντος, με τον οποίο η ομάδα σου ο Ολυμπιακός προσευχόταν μία εβδομάδα, για να αποσπάσει ισοπαλία.
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής να επιδώσει νόμιμα την παρούσα προς εκείνον, στον οποίο απευθύνεται, αντιγράφοντας ολόκληρο το κείμενο της παρούσας στην έκθεσή επίδοσής του, προς γνώση του και για τις νόμιμες συνέπειες.
Αθήνα, 19 Μαρτίου 2014
Ο εξωδίκως δηλών».
To δημοσίευμα
Το δημοσίευμα του Αντώνη Πανούτσου που προκάλεσε την αντίδραση του κ. Κούγια:
«Kαιρό είχε να εμφανιστεί επενδυτής στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τη στέρηση ήρθε να καλύψει ο Ισπανός Λουίς Ολιβερ.
Ο οποίος είπε ότι δεν είναι Αμπράμοβιτς – όπως άλλωστε δεν είναι το 99,9999999% των κατοίκων της γης – αλλά πιστεύει είναι υγιής οικονομικά και έχει μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο. Οπως μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι του πλανήτη που ποτέ δεν ασχολήθηκαν να αγοράσουν τη Λάρισα.
Τα υπόλοιπα ήταν τα συνηθισμένα. Θα βάλουμε στη διοίκηση τα μέλη του ερασιτέχνη και τους οργανωμένους για να τους πάρει με το καλό, θα αξιοποιήσουμε το γήπεδο και θα φτιάξουμε το εμπορικό τμήμα. Μαζί με τα αισιόδοξα ότι το 2017 η Λάρισα θα παίζει στην Ευρώπη. Το οποίο με τη Λάρισα να παίζει στην Γ’ Εθνική είναι τόσο αισιόδοξο όσο να κλείσεις εστιατόριο μετά από ένα χρόνο στο Πεκίνο και αφού το έκλεισες, να ξεκινήσεις να πας με τα πόδια. Αυτό όμως που με μάγεψε στην ιστορία με τον Ολιβερ ήταν ένα βιντεάκι που παρουσίαζε το πρόγραμμα έτσι και αγοράσει την ομάδα. Το βιντεάκι ήταν η ίδια κάρτα που από τη μια μεριά είχε κόσμο και από την άλλη τα σημεία του προγράμματος Ολιβερ. Για να υπάρχει κίνηση σε κάθε αλλαγή ζούμαρε η κάμερα στην κάρτα όπως κάνανε στα παλιά σίριαλ της ΕΡΤ όταν τελειώνανε και μουσική υπόκρουση είχε κάτι σαν «κάρμινα μπουράνα» που το άκουγες και περίμενες να μπει ο Αντρέας στο ΣΕΦ. Το ωραίο όμως ήταν το κείμενο στο σημείο για την επικοινωνία. Ξεκινάει με το «Εισάγουμε νέες δράσεις επικοινωνίας με την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών». Το διαβάζεις και σκέφτεσαι ο άνθρωπος το λιγότερο θα εφαρμόσει νέες τεχνικές διαδραστικής νανοτεχνολογίας. Θα πετάει ο οπαδός μπουκάλι από την κερκίδα θα πετυχαίνει τον παίκτη και θα του γυρνάει πίσω. Και οι νέες τεχνολογίες του Ολιβερ είναι «Ιντερνετ, τηλεόραση, mobile εφαρμογές, συμμετοχή παικτών σε εκδηλώσεις, επανασχεδιασμός μασκότ, επιβράβευση ιδεών, προώθηση σχέσεων με ξένες ομάδες». Το μόνο που δεν έγραψε είναι ότι σκοπεύει να φέρει την επαναστατική μέθοδο του ηλεκτροφωτισμού των γηπέδων.
Επειδή όμως ήρθε ο καινούργιος δεν πρέπει να παραμελούμε τους παλιούς, καλούς επενδυτές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οπως τον Αλέξη Κούγια που αν μπει στον Αρη θα έχει πετύχει το διαστημικό ρεκόρ να είναι ο πρώτος άνθρωπος του ποδοσφαίρου που έγινε πρόεδρος σε πέντε επαγγελματικές ομάδες. Γιατί τα γατάκια θυμούνται ότι έχει γίνει πρόεδρος στον ΠΑΣ και την Παναχαϊκή και ότι ήταν αντιπρόεδρος στον Ηρακλή αλλά μόνο οι πραγματικοί μελετητές της πορείας του Κούγια θυμούνται την εβδομάδα που ήταν πρόεδρος στην ΑΕΚ και την ενίσχυσε με τον Αλέξη -όχι τον εαυτό του, αλλά αυτόν που έπαιζε στον Απόλλωνα- και τον Θοδωρή Κεφαλά.
Οι δηλώσεις του Κούγια στον Arena για να εκτιμηθούν πρέπει να διαβαστούν ολόκληρες. Αλλο ότι τα συστημικά Μέσα και οι Πρετεντέρηδες τις πνίξανε. Πιθανόν τις πνίξανε επειδή ζητάνε από τον Μαρινάκη να αναζητήσει «τις διαδρομές και τις αξίες των ανθρώπων του ποδοσφαίρου». Κάτι που αν σημαίνει ότι πρέπει να ρωτάει τον Κομπότη «Ποια είναι η γνώμη σου για την πραγματική φιλία ;» και τον Αρβανιτίδη «Η διαδρομή σου στους διαδρόμους τον σούπερ μάρκετ είναι ένα μοναχικό ταξίδι μέσα στον εαυτό σου;» πριν το ματς με τη Γιουνάιτεντ που έχει τις σκοτούρες του θα τον στραβώσει άσχημα.
Ενα ερώτημα βέβαια είναι ότι σε ένα σημείο ο Κούγιας λέει «Είναι αλήθεια πως εδώ και καιρό εκλεκτοί άνθρωποι της οικογένειας του Αρη θέλουν να ηγηθώ μιας προσπάθειας...» και σε άλλο «Εγώ δεν μπορώ να πάω έτσι, αλλά πρέπει να μου το ζητήσουν» αλλά κάποια στιγμή πρέπει να ξεκολλάμε από τις ασήμαντες λεπτομέρειες που χαλάνε την ομορφιά του ποδοσφαίρου.
Στην άκρη οι δικαιολογίες
Το ματς της Γιουνάιτεντ με τον Ολυμπιακό είναι από τα σπάνια που δικαιώνουν το κλισέ ότι κρατάει την αναπνοή της η Ελλάδα. Το ολυμπιακό κομμάτι μέχρι να κερδίσει και το αντιολυμπιακό μέχρι να χάσει και να αποκλειστεί για να επιστρέψουμε σε αυτά που ασχολούμαστε στη μικρή μας δημοκρατία, όπως έλεγε και ο υπουργός Πολιτισμού της DDR στη «Ζωή των Αλλων». Και ό,τι και να συμβεί οι δικαιολογίες θα είναι έτοιμες. «Σιγά που περάσατε καμιά ομάδα...», «Και ντεφορμέ να είναι η Γιουνάιντεντ είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα στον κόσμο». Ποια είναι η αλήθεια; Σε περίπτωση που θέλει να την ακούσει κάποιος, που πολύ αμφιβάλλω είναι μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού, αλλά αν η Γιουνάιτεντ ήταν σε καλή κατάσταση δεν θα υπήρχε περίπτωση. Αυτή όμως είναι και η έννοια του αουτσάιντερ. Μια ομάδα ασθενέστερη πρέπει να κάνει υπερπροσπάθεια, να βρει την αντίπαλο σε κακή μέρα, να πάρει τα σφυρίγματά της, να έχει τύχη και να περάσει. Χρειάζονται όμως και τα τέσσερα. Το 2002 όταν ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει ένα βήμα από το να προκριθεί στα ημιτελικά, η Μπαρτσελόνα ήταν σε αλλαγή φρουράς και είχε τερματίσει τέταρτη 11 βαθμούς πίσω από τη Βαλένθια, είχε πάρει το πέναλτι με το πέσιμο του Κόλκα στο ματς της Λεωφόρου, είχε παίξει πολύ καλά στο «Καμπ Νόου» αλλά η τύχη του γύρισε την πλάτη στο σουτ του Βλάοβιτς που πέρασε δίπλα από το κάθετο δοκάρι.
Για το αν ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι ικανοποιημένος εκεί που έφτασε, η απάντηση είναι «σαφώς όχι». Ενας δρομέας που ξεκίνησε από τον Μαραθώνα μπορεί να είναι ικανοποιημένος επειδή έτρεξε 20 χιλιόμετρα και έφτασε στη Ραφήνα. Εχει όμως υποχρέωση να συνεχίσει να προσπαθεί. Και για να φτάσει τα 30 και τα 35 και εάν αντέξει να τερματίσει τον μαραθώνιο. Πριν καμιά δεκαριά χρόνια ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε πει ότι ο Ολυμπιακός παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ για να προσπαθεί να το πάρει. Οι περισσότεροι είχαν γελάσει, αλλά ίσχυε όπως ισχύει και σήμερα. Μια ομάδα πρέπει να παίζει ελπίζοντας ότι θα κερδίζει κάθε ματς. Για τα μόνα ματς που πρέπει να ντρέπεται δεν είναι αυτά που έχασε, αλλά αυτά που δεν προσπάθησε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου