Και φέτος τα ίδια λοιπόν; Αν και ο Άρης ουσιαστικά μάλλον δεν ενισχύθηκε (βλέπε παλαιότερη ανάρτηση) αναμενόταν να παρουσιαστεί καλύτερος. Στα φιλικά φάνηκε να είναι πιο "δεμένος" στην άμυνα, έστω και με ομάδες χαμηλού βεληνεκούς. Η διοικητική σταθερότητα και η αναμενόμενη βελτίωση στο οικονομικό κομμάτι θεωρήθηκε πολύ πιθανό ότι θα περάσει και στο αγωνιστικό. Οι μικροί του Άρη με μία "γεμάτη" χρονιά στις πλάτες αναμενόταν βελτιωμένοι. Ο Άρης πλέον λειτουργεί επαγγελματικά στα βασικά στοιχεία μίας ποδοσφαιρικής ομάδας. Οι ποδοσφαιριστές έχουν τουλάχιστον έναν διατροφολόγο! Μάλιστα οι τρεις μεταγραφές άνω των 24 έδιναν και μεγαλύτερα περιθώρια αισιοδοξίας. Ο προπονητής πάντως από την πρώτη ημέρα πρόσληψής του δεν έγινε δεκτός και με... πανηγυρισμούς.
Η μεταγραφή του Έλσνερ κρίνεται ως τώρα αποτυχημένη. Ο Έλσνερ που υποτίθεται πως θα αποτελούσε τη ραχοκοκκαλιά της ομάδας είναι αλλαγή του Τριανταφυλλάκου και του Οικονομόπουλου. Η προσωπική επιλογή του Δημήτρη Μούτα έβγαλε όλη την προετοιμασία, έχει ένα από τα ακριβότερα συμβόλαια στην ομάδα και απλά γεμίζει τη 18άδα! Ο Ιμπέ είναι 20 ημέρες στην ομάδα και φαίνεται ανέτοιμος. Πότε όμως θα είναι έτοιμος; Όταν έχεις δικαίωμα μόλις τριών μεταγραφών άνω των 24 ετών πας στα "σίγουρα" αν δε γνωρίζεις την αγορά. Και έχεις τα βαριά χαρτιά έτοιμα από την πρεμιέρα.
Χθες ο Άρης παρουσιάστηκε ασύνδετος. Σίγουρα δεν είμαστε ειδικοί για να κρίνουμε τεχνικά θέματα, ούτε δημοσιογράφοι ούτε φυσικά προπονητές. Αλλά ο Άρης της πρεμιέρας ήταν Άρης αντίγραφο της περυσινής ομάδας της Α.Ε. Ποντίων - Ηρακλής 1908 (τουλάχιστον όπως την περιέγραφαν οι... μυριάδες οπαδοί της). Ένας Άρης χωρίς ξεκάθαρο επιθετικό πλάνο που στηρίχθηκε κυρίως στο ταλέντο κάποιων παιχτών του και με μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών. Αλλά επιπλέον αυτός ο Άρης δεν έδειξε την απαιτούμενη συγκέντρωση. Η έλλειψη συγκέντρωσης έφερε και τα δύο γκολ παθητικό. Η διαιτησία ήταν θετική σε γενικές γραμμές κάνοντας όμως ένα κομβικό λάθος. Και αυτό το λάθος έγινε εις βάρος του Άρη. Τα λάθη εναντίον του Άρη έγιναν κανόνας. Αυτό σημαίνει έλλειψη σεβασμού.
Ο Άρης θα παρουσιαστεί βελτιωμένος στο μέλλον. Άλλωστε είναι μία καινούρια ομάδα. Ίσως μάλιστα είμαστε υπερβολικά αυστηροί με το Χατζηνικολάου, ίσως είμαι και προκατειλημμένος λόγω του κακού παρελθόντος του. Το πιο ανησυχητικό είναι πως ο Άρης φαίνεται πως ακόμα δεν ξέρει να κερδίζει. Αλλά ο κόσμος του Άρη δεν έχει άλλη υπομονή. Είμαστε ήδη -3 βαθμούς από την κορυφή.
Το παιχνίδι με την Καλλονή αν και μόλις στη 2η αγωνιστική θα κρίνει τους στόχους που θα έχει ο Άρης. Θα είναι όμως σίγουρα δυσκολότερο σε σχέση με αυτό του Απόλλωνα Σμύρνης. Το άγχος θα περάσει στους δικούς μας ποδοσφαιριστές, ενώ και η Καλλονή είναι καλύτερη ομάδα από τον Απόλλωνα και θα θέλει να πάρει βαθμούς στην πιο καυτή έδρα στο πρωτάθλημα. Το μόνο βέβαιο για τον Άρη είναι ότι ο κόσμος του πρέπει να δώσει την ώθηση, να κάνει το "καθήκον" του για πολλοστή φορά και οι ποδοσφαιριστές να δείξουν την απαιτούμενη σοβαρότητα. Ο Άρης πρέπει να μάθει να κερδίζει. Να γίνει Άρης ξανά! Νικητής!
ΥΓ. Σήμερα έφυγε ο μεγάλος Αρειανός Στέλιος Γελαστός.Θυμάμαι σαν χθες τη συνάντησή μας (παιδί ήμουν τότε) στα studio του παλιού "98,7 Σπορ Fm" στη Μητροπόλεως απέναντι από τα γραφεία του Αγγελιοχώρου. Σ'αυτή τη συχνότητα άκουσα για πρώτη φορά τον αληθινό ύμνο του Άρη! "Άρης νικητής" έλεγε! Μιλήσαμε λίγο για τον Άρη. Θυμάμαι πως και τότε αν και ήταν τόσο κοντά, είχε απομακρυνθεί ουσιαστικά από το σύλλογο. Κάτι του "βρωμούσε", κάτι δεν του άρεσε... Αυτός που στην κυριολεξία έδωσε το αίμα του για το σύλλογο. Nαι γι αυτόν μπορούμε να πούμε ότι ήταν πιο αρειανός από εμάς. Δεν είναι ώρα να τον αγιοποιήσουμε μετά θάνατον αλλά νομίζω έφυγε πικραμένος από την αντιμετώπιση που έλαβε από τον Άρη. Ήταν ένα τεράστιο λάθος που εδώ και 2 δεκαετίες δεν τιμήθηκε όσο ήταν εν ζωή ούτε από τις διοικήσεις ούτε από τους οπαδούς του Άρη. Γιατί ο οπαδός είναι ο Άρης και ο Άρης είναι ο οπαδός του.
Θα μας λείψει ο λόγος σου, οι απόψεις σου, το ύφος σου, η ροκ μουσική σου. Έτσι απλά... θα μας λείψεις.
Θα μας λείψει ο λόγος σου, οι απόψεις σου, το ύφος σου, η ροκ μουσική σου. Έτσι απλά... θα μας λείψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου