Για άλλη μία φορά ο Άρης βρίσκεται μεταξύ δύο κατηγοριών, μεταξύ ευχάριστων και δυσάρεστων εξελίξεων που εκτυλίσσονται στα γραφεία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και όχι μόνο.
Οι δύο φετινοί «άθλοι» του Άρη
Οι παράγοντες του Άρη παραδοσιακά είναι οι ασκούντες της τέχνης του αυτονόητου που γίνεται ανέφικτο. Φέτος οι επιρρεπείς στη... γκάφα διοικούντες πέτυχαν δύο μεγάλους «άθλους». Αρχικά, κατάφεραν με τη βοήθεια όλων των οργανωμενών οπαδών όλων των συνδέσμων αλλά και της Πολιτείας να... υποβιβάσουν την ομάδα ακόμα μία κατηγορία. Κι αν αυτή η επιλογή ήταν μονόδρομος όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα μετά τον υποβιβασμό στη Β' κατηγορία η επικοινωνιακή διαχείριση αυτής της εξέλιξης και η εμφάνισή της ως... επιτυχίας πρώτου μεγέθους μετά την πίεση του «ενιαίου και μονιασμένου» Άρη ήταν τραγική. Άλλωστε, δε νομίζω να υπάρχει παγκόσμιο προηγούμενο που οπαδοί να απαιτούν από τους πολιτικούς και αθλητικούς φορείς υποβιβασμό της ομάδας τους. Εν ολίγοις, στο ζήτημα δεν κρατήθηκαν ούτε τα προσχήματα, η πτώση στη Γ' ήταν παραπάνω από θορυβώδης, έκανε πάταγο. Επιπλέον την επόμενη ημέρα, μερίδα των οργανωμένων εξέδωσε συγχαρητήρια ραδιοφωνικά «τηλεγραφήματα» προς όσους πίεσαν για να υποβιβαστεί ο Άρης.
Το δεύτερο «κατόρθωμα» του Άρη ήταν και το μεγαλύτερο. Ενώ δεν ξεκίνησε από το σημείο μηδέν όπως οι υπόλοιπες ομάδες αλλά από ακόμα χαμηλότερο επιπλέον είχε να αντιμετωπίσει και τη διοικητική αστάθεια. Με συνοπτικές διαδικασίες ο Γαλανός με την υποστήριξη των επικεφαλής του Super 3 αλλά και τη συνδρομή συγκεκριμένου ΜΜΕ «καθάρισε» το τοπίο ενώ προηγουμένως είχε συγκρουστεί με το δ.σ. του ΑΣ Άρης. Κι ενώ μετά την αποπομπή Καλαϊτζίδη και τον ερχομό Κάμπος ο Άρης άλλαξε άρδην - προς το καλύτερο - αγωνιστικό πρόσωπο άρχισαν να ακούγονται ψίθυροι, που αργότερα έγιναν κραυγές. Ο Γαλανός αποχώρησε με τη συνδρομή της «πέμπτης φάλαγγας» που τον αποδόμησε και στο μεσοδιάστημα χάθηκε ουσιαστικά η πρωτιά και η άνοδος για τον Άρη του Άλεξ Κάλας και του «ανθρώπου ορχήστρα» του τμήματος Καλαϊτζίδη που... επανήλθε. Αυτό το... επίτευγμα δεν έφερε καμία παραίτηση ή ανάληψη ευθύνης και στην ουσία καμία εξέλιξη.
Το δεύτερο «κατόρθωμα» του Άρη ήταν και το μεγαλύτερο. Ενώ δεν ξεκίνησε από το σημείο μηδέν όπως οι υπόλοιπες ομάδες αλλά από ακόμα χαμηλότερο επιπλέον είχε να αντιμετωπίσει και τη διοικητική αστάθεια. Με συνοπτικές διαδικασίες ο Γαλανός με την υποστήριξη των επικεφαλής του Super 3 αλλά και τη συνδρομή συγκεκριμένου ΜΜΕ «καθάρισε» το τοπίο ενώ προηγουμένως είχε συγκρουστεί με το δ.σ. του ΑΣ Άρης. Κι ενώ μετά την αποπομπή Καλαϊτζίδη και τον ερχομό Κάμπος ο Άρης άλλαξε άρδην - προς το καλύτερο - αγωνιστικό πρόσωπο άρχισαν να ακούγονται ψίθυροι, που αργότερα έγιναν κραυγές. Ο Γαλανός αποχώρησε με τη συνδρομή της «πέμπτης φάλαγγας» που τον αποδόμησε και στο μεσοδιάστημα χάθηκε ουσιαστικά η πρωτιά και η άνοδος για τον Άρη του Άλεξ Κάλας και του «ανθρώπου ορχήστρα» του τμήματος Καλαϊτζίδη που... επανήλθε. Αυτό το... επίτευγμα δεν έφερε καμία παραίτηση ή ανάληψη ευθύνης και στην ουσία καμία εξέλιξη.
Οι «άθλιοι»
Ο Άρης βρίσκεται πλέον στο χείλος του γκρεμού, μεταξύ δύο κατηγοριών για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Η ελπίδα της ανόδου μέσω της δεύτερης θέσης δεν έχει χαθεί και αυτή η μάχη πρέπει να κερδηθεί από τους αρμόδιους θεσμικούς φορείς, τον έφορο της ομάδας ακόμα και με κινητοποίηση του κόσμου. Πάντως, το παρελθόν όμοιων περιπτώσεων άλλων ομάδων αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Με αθόρυβες κινήσεις, πίσω από τις «κουρτίνες» οι διοικήσεις τους κατάφεραν να φέρουν ευνοϊκές για τις ίδιες αποφάσεις που δεν προβλέπονταν από κάποιον κανονισμό.
Σε αυτό τον πόλεμο χαρακωμάτων δύο τάσεις «αθλίων» ευδοκιμούν για την ενημέρωση του κόσμου του Άρη. Αυτή της «πέμπτης φάλαγγας» που υποσκάπτει τις όποιες προσπάθειες για δικαίωση του Άρη υφίστανται τη δεδομένη στιγμή και εκφράζεται από ΜΜΕ της πόλης. Από την άλλη πλευρά οι ανεπίσημοι εκπρόσωποι τύπου των διοικήσεων του Άρη και φίλα προσκείμενοι στον κ. Καλαϊτζίδη πουλούν ελπίδα εκφράζοντας μία αδικαιολόγητα μεγάλη αισιοδοξία που αγγίζει τα όρια του εφησυχασμού.
Με μια πρόχειρη αναδρομή στο παρελθόν θυμάμαι δύο περιπτώσεις που ο Άρης δικαιώθηκε ή είχε δίκαιο ηθικά αλλά στην ουσία δεν ευνοήθηκε. Το εμπόριο ελπίδας ήταν και τότε στην ημερήσια διάταξη με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Το 2005 με την πτώση στη Β' Εθνική μετά τον αγώνα με τον Ηρακλή, επί κάποιες ημέρες δημοσιογράφοι και παράγοντες διαβεβαίωναν για τη δικαίωση του Άρη και την επανάληψη του αγώνα. Μετά ήρθε η υπόθεση με τον Πανιώνιο που έπρεπε να τιμωρηθεί με αφαίρεση βαθμών κάτι που η ΕΠΟ δεν έπραξε. Ο Άρης προσέφυγε στο CAS, οι τότε παράγοντες και «δημοσιογράφοι» που ακόμα και σήμερα πράττουν όπως τότε πουλούσαν ψεύτικες ελπίδες. Ο κόσμος του Άρη κατάλαβε ότι η ομάδα έπεσε οριστικά στον αγώνα με τον Εργοτέλη στο Παγκρήτιο την πρώτη αγωνιστική της Β' Εθνικής. Έτσι, πέρασε ένα καλοκαίρι μαρτυρίου για τους οπαδούς του Άρη και ένα ήσυχο, χωρίς συνέπειες, καλοκαίρι για τους τότε παράγοντες του. Η άλλη περίπτωση ήταν αυτή με τον Ολυμπιακό Βόλου που κατέκτησε τη θέση εξόδου στην Ευρώπη το 2011. Ο Άρης ανέμενε να επωφεληθεί από την πτώση της ομάδας του Αχιλλέα Μπέου λόγω εμπλοκής σε στημένα παιχνίδια και να πάρει τη θέση του. Τελικά, η ομάδα της Μαγνησίας υποβιβάστηκε αφού πρώτα αγωνίστηκε στην Ευρώπη!
Ακόμα και πέρυσι το εμπόριο ελπίδας είχε την τιμητική του. Ο Στεφανίδης και η υπόλοιπη κουστωδία που παρίστανε τη διοίκηση της ομάδας υποσχόταν χορηγίες και συμμετοχή στη Β' Εθνική με τη συνδρομή των εμπόρων ελπίδας. Τελικά παρέδωσαν μία ομάδα αδύναμη ακόμα και για συμμετοχή στη Γ' Εθνική.
Ως εκ τούτου θεωρώ πως πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να αφήσουμε ανθρώπους να υποσκάψουν πιθανή δικαίωση της ομάδας μας αλλά ούτε κι άλλους να μας πουλήσουν για... πολλοστή φορά «παπά». Ο κόσμος του Άρη βρίσκεται σε ετοιμότητα, στις επάλξεις κι αυτό πρέπει να το γνωρίζει η πολιτική και αθλητική ηγεσία του τόπου. Την ευθύνη την έχουν όμως άλλοι. Οι διοικούντες που επί ένα χρόνο δεν έκαναν το... εύκολο καλούνται να κάνουν το δύσκολο αλλά αυτονόητο και να ανεβάσουν με κάθε τρόπο το ποδοσφαιρικό τμήμα σε επαγγελματική κατηγορία.
Ο Άρης βρίσκεται πλέον στο χείλος του γκρεμού, μεταξύ δύο κατηγοριών για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Η ελπίδα της ανόδου μέσω της δεύτερης θέσης δεν έχει χαθεί και αυτή η μάχη πρέπει να κερδηθεί από τους αρμόδιους θεσμικούς φορείς, τον έφορο της ομάδας ακόμα και με κινητοποίηση του κόσμου. Πάντως, το παρελθόν όμοιων περιπτώσεων άλλων ομάδων αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Με αθόρυβες κινήσεις, πίσω από τις «κουρτίνες» οι διοικήσεις τους κατάφεραν να φέρουν ευνοϊκές για τις ίδιες αποφάσεις που δεν προβλέπονταν από κάποιον κανονισμό.
Σε αυτό τον πόλεμο χαρακωμάτων δύο τάσεις «αθλίων» ευδοκιμούν για την ενημέρωση του κόσμου του Άρη. Αυτή της «πέμπτης φάλαγγας» που υποσκάπτει τις όποιες προσπάθειες για δικαίωση του Άρη υφίστανται τη δεδομένη στιγμή και εκφράζεται από ΜΜΕ της πόλης. Από την άλλη πλευρά οι ανεπίσημοι εκπρόσωποι τύπου των διοικήσεων του Άρη και φίλα προσκείμενοι στον κ. Καλαϊτζίδη πουλούν ελπίδα εκφράζοντας μία αδικαιολόγητα μεγάλη αισιοδοξία που αγγίζει τα όρια του εφησυχασμού.
Με μια πρόχειρη αναδρομή στο παρελθόν θυμάμαι δύο περιπτώσεις που ο Άρης δικαιώθηκε ή είχε δίκαιο ηθικά αλλά στην ουσία δεν ευνοήθηκε. Το εμπόριο ελπίδας ήταν και τότε στην ημερήσια διάταξη με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Το 2005 με την πτώση στη Β' Εθνική μετά τον αγώνα με τον Ηρακλή, επί κάποιες ημέρες δημοσιογράφοι και παράγοντες διαβεβαίωναν για τη δικαίωση του Άρη και την επανάληψη του αγώνα. Μετά ήρθε η υπόθεση με τον Πανιώνιο που έπρεπε να τιμωρηθεί με αφαίρεση βαθμών κάτι που η ΕΠΟ δεν έπραξε. Ο Άρης προσέφυγε στο CAS, οι τότε παράγοντες και «δημοσιογράφοι» που ακόμα και σήμερα πράττουν όπως τότε πουλούσαν ψεύτικες ελπίδες. Ο κόσμος του Άρη κατάλαβε ότι η ομάδα έπεσε οριστικά στον αγώνα με τον Εργοτέλη στο Παγκρήτιο την πρώτη αγωνιστική της Β' Εθνικής. Έτσι, πέρασε ένα καλοκαίρι μαρτυρίου για τους οπαδούς του Άρη και ένα ήσυχο, χωρίς συνέπειες, καλοκαίρι για τους τότε παράγοντες του. Η άλλη περίπτωση ήταν αυτή με τον Ολυμπιακό Βόλου που κατέκτησε τη θέση εξόδου στην Ευρώπη το 2011. Ο Άρης ανέμενε να επωφεληθεί από την πτώση της ομάδας του Αχιλλέα Μπέου λόγω εμπλοκής σε στημένα παιχνίδια και να πάρει τη θέση του. Τελικά, η ομάδα της Μαγνησίας υποβιβάστηκε αφού πρώτα αγωνίστηκε στην Ευρώπη!
Ακόμα και πέρυσι το εμπόριο ελπίδας είχε την τιμητική του. Ο Στεφανίδης και η υπόλοιπη κουστωδία που παρίστανε τη διοίκηση της ομάδας υποσχόταν χορηγίες και συμμετοχή στη Β' Εθνική με τη συνδρομή των εμπόρων ελπίδας. Τελικά παρέδωσαν μία ομάδα αδύναμη ακόμα και για συμμετοχή στη Γ' Εθνική.
Ως εκ τούτου θεωρώ πως πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να αφήσουμε ανθρώπους να υποσκάψουν πιθανή δικαίωση της ομάδας μας αλλά ούτε κι άλλους να μας πουλήσουν για... πολλοστή φορά «παπά». Ο κόσμος του Άρη βρίσκεται σε ετοιμότητα, στις επάλξεις κι αυτό πρέπει να το γνωρίζει η πολιτική και αθλητική ηγεσία του τόπου. Την ευθύνη την έχουν όμως άλλοι. Οι διοικούντες που επί ένα χρόνο δεν έκαναν το... εύκολο καλούνται να κάνουν το δύσκολο αλλά αυτονόητο και να ανεβάσουν με κάθε τρόπο το ποδοσφαιρικό τμήμα σε επαγγελματική κατηγορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου