Θάρρος και αλήθειες!

Στην πρώτη θέση της βαθμολογίας της Γ' Εθνικής βρίσκεται η ποδοσφαιρική ομάδα του Άρη και μπορούμε να πούμε τουλάχιστον ένα "επιτέλους"!

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η μαρτυρική χρονιά πρέπει να περάσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται στο αγωνιστικό κομμάτι κι αυτό θα επιτευχθεί αν ο στόχος της ανόδου έρθει χωρίς άγχος για τους φίλους του Άρη. Και στο σημείο αυτό πρέπει - έστω και νωρίς - να αποδώσουμε τα εύσημα στον Πάουλο Κάμπος που από τη στιγμή που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία και διαχειριζόμενος - κατά γενική ομολογία πλέον - ένα μέτριο ρόστερ κατάφερε να κάνει το τρία στα τρία έστω και με αντιπάλους αδύναμες ομάδες.

Όχι, ο Πάουλο Κάμπος δεν είναι κάποιος τρομερός προπονητής ούτε θαυματοποιός. Καταφέρνει όμως ως τώρα, να εμπνέει τους ποδοσφαιριστές του οι οποίοι στα παιχνίδια επιδεικνύουν το απαιτούμενο πάθος γι αυτή την κατηγορία και τις συνθήκες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι. Επιπρόσθετα, η ομάδα συνεχίζει να δείχνει πιο πειθαρχημένη βρίσκοντας σταδιακά και τα πατήματά της. Οι ποδοσφαιριστές αντιλαμβάνονται ότι ο Άρης δε θα πετύχει το στόχο του απλά λόγω ονόματος αλλά κάθε παιχνίδι θα είναι μάχη για τους τρεις βαθμούς. Ο Μάουρο Πόι η μοναδική επιπέδου Superleague μεταγραφή του Άρη είναι αυτός που ξεχωρίζει, όπως είναι φυσιολογικό και -για να... ευλογήσουμε τα γένια μας- είχαμε προβλέψει.

Απαγορεύεται ο εφησυχασμός

Το επόμενο παιχνίδι είναι κομβικό. Ο Άρης λίγο πριν τη μεταγραφική περίοδο έχει την ευκαιρία να πάει ως πρωτοπόρος στην έδρα ενός εκ των αντιπάλων του για την άνοδο. Ο αγώνας με τον Απόλλωνα Αρναίας ελλοχεύει κινδύνους με κυριότερο αυτό του εφησυχασμού και της υποτίμησης του αντιπάλου. Γι αυτό το λόγο ποδοσφαιριστές και τεχνικό team πρέπει να αφοσιωθούν στον αγώνα ώστε στις Σέρρες να έχουν το ψυχολογικό και βαθμολογικό πλεονέκτημα.

Οι νίκες δεν πρέπει να φέρουν εφησυχασμό ούτε στο μεταγραφικό πεδίο. Οι μεταγραφές που θα γίνουν πρέπει να δίνουν και το στίγμα του μέλλοντος, να έχουν "αέρα" Superleague ενισχύοντας την ομάδα και στη Football League κι όχι για να ικανοποιήσουν πρόσκαιρα μία μερίδα των φίλων της ομάδας. Ο σύλλογος εδώ και χρόνια πάσχει από έλλειμμα ουσίας και περίσσεια εντυπώσεων. Γι αυτό το λόγο τεχνικός διευθυντής, προπονητής και διοίκηση είναι χρήσιμο να συναποφασίσουν για τις κινήσεις που θα γίνουν.

Προσωπικά, ελπίζω το αγωνιστικό κομμάτι να είναι αυτό που θα ξεχωρίσει και θα ξελασπώσει το σύλλογο αναγκάζοντας τους εμπλεκόμενους να βρουν λύσεις και σε όλα τα υπόλοιπα πεδία ενδιαφέροντος.

Θάρρος κι αλήθειες

Ο φετινός στόχος του Άρη είναι διττός. Πλην της ανόδου στην ανώτερη επαγγελματική κατηγορία ο σύλλογος έθεσε εξαρχής ως στόχο την εκκαθάριση της παλαιάς ΠΑΕ ώστε χωρίς περιορισμούς και κινδύνους να δημιουργηθεί νέα. H εκκαθάριση θα έπρεπε να είχε ήδη ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί σε εύλογο διάστημα ώστε απρόσκοπτα να δημιουργηθεί νέα ΠΑΕ που δε θα φέρει τα οικονομικά βάρη και τις υποχρεώσεις του παρελθόντος. Ρεαλιστικά μιλώντας μετά τη χρονοτριβή και εγκληματική καθυστέρηση που παρουσιάστηκε η εκκαθάριση της παλιάς ΠΑΕ είναι δύσκολο ως απίθανο να επιτευχθεί ως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Προσωπικά τείνω μάλιστα προς τη δεύτερη άποψη. Αρκεί να θυμηθούμε ότι η εκκαθάριση της ΠΑΕ ΑΕΚ (του Μελισσανίδη και των ποικίλων... διευκολύνσεων) ξεκίνησε στις 7 Ιουνίου 2013 και ολοκληρώθηκε στις 23 Μαΐου 2014 ενώ το αντίστοιχο ΦΕΚ δημοσιεύτηκε στις 10 Ιουλίου του τρέχοντος έτους. 

Στον Άρη η υπόθεση εκκαθάριση που ανέλαβε να βγάλει εις πέρας ο κ. Γαλανός και ο ΑΣ Άρης δεν έχει ξεκινήσει ακόμα καθώς κηρύχθηκε άκυρη η σχετική Γ.Σ. των μετόχων της ΠΑΕ και προκηρύχθηκε νέα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. 

Όπως φαίνεται μάλιστα ο εκλεκτός του κ. Γαλανού είναι έτοιμος να αποχωρήσει από την προεδρία του συλλόγου επικαλούμενος φόρτο εργασίας. Στην πραγματικότητα, όμως, φαίνεται ότι ο ίδιος δεν έλαβε τις απαραίτητες εγγυήσεις από τον επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος για να προχωρήσει. Πλέον το πάθημα των κ.κ. Σκόρδα, Ματθαίου, Αθανασιάδη, Ζαμπέτα γίνεται παράδειγμα προς αποφυγή καθώς μάλιστα δε βάζει "πλάτη" αυτός που ευαγγελιζόταν πως θα το κάνει. Αντιθέτως, φέρεται να βρίσκεται σε επαφές με κατ' ευφημισμό "επενδυτές" με γνωστό παρελθόν εκτός και εντός Ελλάδας τους οποίους απέρριψαν οι φίλοι της ΑΕΛ για να επιλέξουν τον... Πλεξίδα!

Την ίδια στιγμή ο ΑΣ βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με πολλά από τα τμήματά του να είναι ένα βήμα πριν τη διάλυση. Και βέβαια μόνο καλό δεν κάνουν στο πρεστίζ αλλά και στην ουσία της λειτουργίας του συλλόγου προβλήματα που παρουσιάστηκαν στον "καθρέφτη" του Α.Σ. στο ποδοσφαιρικό τμήμα όπως η αποχή των ποδοσφαιριστών, η μη υπογραφή των ιδιωτικών συμφωνητικών, οι καταγγελίες του Εν Λουντούλου (που κόστισε 15.000 ευρώ στον Α.Σ. για να κάνει διακοπές) και η... έλλειψη συνεννόησης για το πετρέλαιο στα αποδυτήρια. Προβλήματα που χτυπούν το καμπανάκι ότι δεν πάνε όλα καλά όπως κάποιοι θέλουν να παρουσιάσουν.

Ο κόσμος του Άρη επιζητά αλήθειες. Αυτές θα τις εκτιμήσει όσο κι αν τον πληγώσουν. Για να ειπωθούν όμως για το παρελθόν, το παρόν και κυρίως το μέλλον χρειάζεται θάρρος από αυτούς που θα τολμήσουν να τις πουν. Ο απλός κόσμος του Άρη δε θα αντέξει κανενός είδους "προδοσία" ποτέ ξανά.

Προβληματισμός με απόδοση δικαιοσύνης στο μπάσκετ

Στο μπάσκετ η πορεία της ομάδας είναι αντιστρόφως ανάλογη με αυτή του ποδοσφαίρου περνώντας μία κάμψη που τείνει να εξελιχθεί σε κρίση. Ο Άρης μου θυμίζει από την αρχή της χρονιάς (δεδομένων των αναλογιών) τον περυσινό Παναθηναϊκό στο τέλος του πρωταθλήματος που ανέλαβε ο Πρίφτης καθώς επιθετικά παρουσιάζεται αδύναμος και χωρίς σχέδιο ενώ αμυντικά είναι σταθερά καλός.

Δεν ξέρω από που προέρχεται αυτή η εικόνα της ομάδας αλλά βέβαια προβληματίζει. Νομίζω ότι η συνύπαρξη Τόμας-Αντεγκμπόγιε κάνει κακό και στους δύο και τελικά στη χημεία της ομάδας. Μάλιστα σε παλαιότερη ανάρτηση είχα επισημάνει ότι τις μεταγραφές δεν πρέπει να τις κάνει ο κόσμος ούτε οι δημοσιογράφοι (που απαιτούσαν την παραμονή του Αντεγκμπόγιε) αλλά ο προπονητής που τελικά πάντως έχει και την ευθύνη της όποιας κίνησης στο αγωνιστικό μαζί με τη διοίκηση της ομάδας.

Βέβαια στον Άρη όλα μπορούμε να τα μηδενίσουμε. Ακόμα και το φέρελπι και πρωταθλητή Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό Πρίφτη μπορούμε να τον "στείλουμε" ή να τον απαξιώσουμε. Φαίνεται πως στον Άρη του 2014 δε χωρά ο Πρίφτης αλλά ο πολύ καλός αλλά με πτωτική πορεία ποδοσφαιριστής και συνδικαλιστής του ΠΑΣΟΚ Σέρχιο Κόκε.

Ο στόχος και το ταβάνι του Άρη θα είναι η τετράδα-εξάδα, για έναν απλό λόγο, ακόμα και αν προπονητής του Άρη είναι ο Φιλ Τζάκσον. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΚΑΕ δεν άλλαξε με στόχο την έλευση ισχυρού οικονομικού παράγοντα. Αυτό που λείπει από τη διοίκηση και τον προπονητή δεν είναι η ικανότητα αλλά το ΧΡΗΜΑ. Κι όσο συνεχίζουν να βολτάρουν πρώην και νυν στο Παλέ μπορεί να γίνονται και... δεύτερες σκέψεις.

Στο δικαστικό μέτωπο από την άλλη πλευρά, η απόφαση του ΑΣΕΑΔ που ακύρωσε την απόφαση του διαιτητή Αναστόπουλου για οριστική διακοπή του Άρης - Παοκ απέδωσε δικαιοσύνη σε έναν μπασκετικό κόσμο αδικίας. Βέβαια τα ΜΜΕ της πόλης εμφάνισαν ως αδικημένο τον ευνοημένο από τη διακοπή σε ένα γεμάτο γήπεδο για έναν λόγο που δεν υφίστατο. Μάλιστα η ΚΑΕ Παοκ που "θέλει οι αγώνες να κρίνονται στο γήπεδο" μάλλον δε φαίνεται να... χάρηκε και πολύ.

Οι "πανηγυρισμοί" πάντως Πρόεδρε είναι καλό να έρθουν όταν ο Άρης αλλάξει πραγματικά επίπεδο κι όχι μετά από μία δικαστική απόφαση που βεβαίως έδειξε τις ικανότητες αυτής της διοίκησης.

ΥΓ. Σαν σήμερα συμπληρώνονται 35 χρόνια από τη στιγμή που ο Θεός πάτησε το πόδι του στα ελληνικά παρκέ με τη φανέλα του Άρη. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος της πορείας του στον Άρη και το μπάσκετ δεν το πρόλαβα. Αρκούμαι στο να διαβάζω και να βλέπω τα κατορθώματά του τώρα. Ευχαριστώ το Θεό όμως που ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών, ο αξεπέραστος Νίκος Γκάλης ήταν όχι απλά αθλητής του συλλόγου που αγαπώ αλλά πλέον και οπαδός του.