Χθες μετά την απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του κράτους να συναινέσει ουσιαστικά στην υπαγωγή της ΠΑΕ Άρης στο άρθρο 99 άνοιξε διάπλατα ο δρόμος της εξυγίανσης για τον ποδοσφαιρικό Άρη.
Δεν είναι όμως ώρα για πανηγυρισμούς από τη διοίκηση ή τους οπαδούς (είτε εξαρχής πίστευαν στο 99 είτε δεν πίστευαν) ούτε για να κάνουν τη λεζάντα τους οι δικηγόροι που έκαναν απλά καλά αυτό για το οποίο πληρώνονται. Όταν με το καλό οριστικοποιηθεί η υπαγωγή της ομάδας στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα το ζήτημα πρέπει να περάσει... ησύχως. Φαίνεται όμως πως το πάθημα του 44 δεν έγινε μάθημα και κάποιοι εμφανίζουν ως τεράστια επιτυχία του συλλόγου την... πτώχευση για δεύτερη φορά τα τελευταία 9 χρόνια!
Η πιθανή υπαγωγή στο άρθρο 99, την οποία υποστήριξα από την πρώτη στιγμή που ακούστηκε ως σενάριο και μάλιστα με τη συναίνεση του δημοσίου (όταν ΑΣΧΕΤΟΙ ευτραφείς δημοσιογράφοι μιλούσαν για... το άρθρο 15 και παραπλάνηση μου ενώ άλλοι απλά δεν πρότειναν τίποτα), δεν σημαίνει αυτομάτως και εξυγίανση. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η αλυσίδα σούπερ - μάρκετ Ατλάντικ η οποία ενώ εντάχθηκε στο άρθρο 99 τελικά δεν σώθηκε και έβαλε λουκέτο. Το 99 κρύβει πολλές παγίδες τις οποίες πρέπει να διαχειριστούμε ώστε να μην πέσουμε πάνω τους. Θεωρούσα, θεωρώ και θα θεωρώ απαραίτητη την εύρεση ενός επενδυτή - χρηματοδότη που θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του 99 αλλά και στις τρέχουσες υποχρεώσεις ώστε η ομάδα να πρωταγωνιστεί.
Αν λοιπόν οριστικοποιηθεί και επίσημα η πτώχευση της ομάδας δεν πρέπει να βγούμε στο... Λευκό Πύργο ούτε να ψήσουμε αρνιά... Μάλλον θα είναι η ώρα της περισυλλογής, της δουλειάς για το μέλλον του Άρη αλλά και της απόδοσης ευθυνών... Αλήθεια με το πόρισμα τι γίνεται;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου