Κυριακή 7 Μαΐου 2017

Τι μας σώζει;


Αν η "δουλειά" συνεχιστεί έτσι για λίγο καιρό ακόμα (και δε θα επεκταθώ στο πως καθώς οι περισσότεροι καταλαβαίνουν) ο Άρης θα γίνει με μαθηματική ακρίβεια εντός λίγων ετών ένας σύλλογος απόμαχων γερόντων.

Ο Α.Σ. Άρης είναι ένας σύλλογος που στο παρελθόν είχε στις τάξεις του σπουδαίες προσωπικότητες ενώ το οπαδικό κίνημα της ομάδας ήταν με διαφορά το δυναμικότερο και διεκδικητικότερο πανελληνίως. Τα τελευταία χρόνια επήλθε η σήψη και στα δύο αυτά ζωτικά όργανα του Άρη.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα με προβληματίζει - ως απλό οπαδό - το τι μέλλει γενέσθαι. Το ίδιο γίνεται και με πολλούς φίλους συναρειανούς με τους οποίους συζητώ. Δεν ξέρω αν έχουν τους ίδιους προβληματισμούς και οι θεσμοί του συλλόγου, επίσημοι και ανεπίσημοι.

Ο Α.Σ. παραπαίει, οργανωτικά και αγωνιστικά στα περισσότερα τμήματά του έχοντας μετατραπεί σε ένα σύλλογο που το ταβάνι του είναι ο πάτος. Οι σύνδεσμοι του Άρη δεν αντιδρούν στην κοσμογονία που έρχεται. Το γιατί το γνωρίζουν οι επικεφαλής τους. Δε θα κάνω υποθέσεις, μόνο υποψίες μπορούν να γεννηθούν.

Τι μας σώζει; Δεν ξέρω αν είναι πλέον αναστρέψιμη η κατάσταση. Γνωρίζω όμως ότι ο Άρης ως μεγάλος σύλλογος (ακόμα και τώρα) έχει πολλά αποθέματα ικανού ανθρώπινου δυναμικού, παλαιών αθλητών, παραγόντων αλλά και νέων ανθρώπων. Γνώμη μου είναι ότι σταδιακά στον Άρη πρέπει να φτιαχτεί κάτι νέο. Δεν ξέρω πως θα λέγεται: σύνδεσμος, σύλλογος, επιτροπή. Θα πρέπει να είναι όμως μία ομάδα προσώπων με έναν στόχο διττού χαρακτήρα. 

Ο κύριος στόχος αυτής της ομάδας προσώπων θα πρέπει να είναι η επανίδρυση του συλλόγου με βάση νέες αρχές και αξίες που θα πρεσβεύει. Η προσέλκυση κεφαλαίων με το μηδενισμό των χρεών του Α.Σ. θα πρέπει να γίνει καθολική απαίτηση και η διεκδίκηση τους ίσως πάρει και χρόνια για να γίνει πραγματική.

Βέβαια τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτoυν είναι το ποιος θα αναλάβει να κινήσει τις πρώτες διαδικασίες και αν το παρακράτος του Άρη (που ακόμα τρέφεται από τα υπολείμματα του πτώματος) θα το επιτρέψει να συμβεί. Αυτό δυστυχώς δεν μπορώ να το απαντήσω.

ΥΓ. Δυστυχώς μας αφορά άμεσα τι γίνεται σήμερα δίπλα μας. Δε ζούμε σε ένα γυάλινο κόσμο, αλλά σε ένα κόσμο πολυσύνθετο με αλληλεξαρτήσεις. Η ζωή όπως και ο αθλητισμός και οι ομάδες έχουν πολυδιάστατο χαρακτήρα.

1 σχόλιο:

  1. Ε τι να κάνουμε αδερφέ, χωρίς να ξέρω ποιος είσαι και χωρίς να θέλω να σε θίξω, εσείς τέτοιον Άρη θέλατε. Έναν Άρη ανύπαρκτο αγωνιστικά και διοικητικά, που να τον χλευάζουν όλοι στην Ελλάδα και να παίζει στα χωράφια της Β΄-Γ΄Εθνικής. Δεν σας έκανε ο Σαουρίδης και η δυναμική της παλαιάς φρουράς, των παλαιών bulldog του Super3. Δε τους θέλατε. Ρε Σαουδίδη θα λέτε και θα κλαίτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή